"Heinrich Berté verwerkte melodieën van Franz Schubert tot Das Dreimäderlhaus naar de roman Schwammerl van Rudolf Hans Bartsch.
De auteursrechten die hem uit de hele wereld toevloeiden voor het arrangeren van Schuberts muziek hadden volgens zijn critici ten goede moeten komen aan Franz Schubert die pas vlak voor zijn dood een piano had kunnen kopen. En de hoofdpersoon van deze operette moest Schubert voorstellen? Alsof Schubert zo'n halfzacht jongetje was geweest als hier over het toneel schuttert!
Heinrich Berté componeerde operettes met noeste vlijt maar de muze wilde niet komen. Ook niet toen hij in 1911 Das Dreimäderlhaus componeerde met gebruikmaking van Schuberts lied Ungeduld. Toen het in 1915 tot een uitvoering kwam bleek dat Ungeduld de enige echt bruikbare muziek in de hele operette was. Kreunend zette Berté, na eerst te hebben geweigerd, zich met bijl, vijl, naaimachine en nietapparaten aan het werk omdat hij tenslotte moest eten. Hij geloofde er zelf helemaal niet in. Maar het publiek wel. Zo ijzersterk is Schuberts muziek, dat ze de overigens niet zonder omzichtigheid gehanteerde kookpot van Berté glansrijk overleefde."
Was schön'res könnt sein als ein Wienerlied
Geen opmerkingen:
Een reactie posten